 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ёсьць чорнае сонца.
Малыя ўсе меры,
Каб мераць бясконцы пагрозьлівы цень.
Хаця не дае мне ў пагрозу паверыць
Каханьня зямнога зіхоткі прамень.
Ёсьць цень – і яго перавага ў сусьвеце.
Яго адкідалі паважна зубры,
А цень – перамог,
І прапылены вецер
Іх цені ганяе ў гатычным бары.
Цень – пан!
І дубы гэты цень адкідаюць,
І вежы...
І постаці сьмелых людзей...
І цені ўсё новыя цені ганяюць,
І меней у сьвеце высокіх надзей.
І цень пажырае ўжо нават каменьне
І сьветлую памяць...
І гасіць усход...
І яснага сонца ўсё меней і меней,
А чорнага сонца ўсё болей штогод.
Мой бедны праменьчык!
Сьвятла нам хапае
Пакуль што... Пакуль што...
Ды наша любоў
Зайздросны карычневы цень адкідае.
І чорнае сонца ўпаўзае у кроў.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
